Światowy Dzień Poezji

W tym pięknym dniu życzmy sobie słońca, dobrych ludzi wokół, odrobinę szczęścia i świetnych książek 

A na deser piękny i motywujący wiersz: Anny Świrszczyńskiej “Natchnienie”

W kościach zamiast szpiku – krzyk

W czaszce zamiast mózgu – krzyk

Roznosi mnie,

rozsadza mnie.

O, jaka rozkosz,

jakie szczęście mieć gardło, które może krzyczeć.

————————————————————————————-

Mój krzyk mnie ogarnia jak woda pływaka,

tonę w ekstatycznej pianie krzyku,

w płomieniach krzyku.

————————————————————————————-

Jestem jak gęba

rozdziawiona od ucha do ucha,

jak trąba,

jak rozsadzający się bóg krzyku,

eksplodujący bóg krzyku,

eksplozja.

———————————————————————————–

Nie zabrudzony cierpieniem,

nie skażony trwogą,

z siebie czerpiący siłę i szczęście,

jak gwiazda

jest mój krzyk.